Samenleven in wijken en kernen

Vrolijke klanken, fantastisch weer. Het Bergse jazzfestival JazzBoZ kwam dit jaar naar de mensen toe. Met een dubbeldekker vol jazzmuzikanten. Tal van straatorkesten brachten op de laatste zaterdag van mei spetterende muziek, live in de wijk. Zodat inwoners vanuit hun tuin of vanaf het balkon konden meegenieten. Het enthousiasme was groot, zowel bij muzikanten als publiek. “Sommige mensen haalden zelfs hun eigen instrument tevoorschijn en gingen spontaan meespelen!”

Volle pleinen met muziekliefhebbers, dat was dit jaar vanwege corona geen goed idee. Daarom zocht de organisatie van JazzBoZ naar nieuwe vormen om het festival door te laten gaan. Stadlander haakte aan bij het evenement, door de kosten van het mobiele podium in de vorm van een dubbeldekker voor rekening te nemen vanuit het Stadlander Buurtcultuurfonds. Juist voor dat soort activiteiten heeft de corporatie een potje met geld, legt Chantal Tebbens namens Stadlander uit. “We hebben een Buurtcultuurfonds dat zich richt op culturele activiteiten die wijkbewoners met elkaar verbinden. Muziek naar onze buurten brengen hoort daar zeker bij.”

Hartelijk applaus
De route door de stad was zo gekozen dat de huurders van Stadlander volop aan hun trekken kwamen. Fort-Zeekant, Wijk Oost, Gageldonk, de Hofjes; alle buurten waar Stadlander veel woningen bezit kregen de streetparade op wielen voor de deur. Ook het winkelhart Halsteren werd bezocht. De nieuwe opzet werd volgens Tebbens overal met hartelijk applaus en swingende heupbewegingen ontvangen. “Het festival heeft dit keer veel mensen bereikt die anders niet naar de stad komen om te luisteren, dat is uniek.”

In november 2021 vond voor de vierde keer de Stadlander Pareltjes Tour plaats. Hiermee zetten we bewoners in het zonnetje die zich op een bijzondere manier inzetten voor hun omgeving. Vanaf december delen we iedere twee weken een bijzonder verhaal van een van onze vele Pareltjes. Deze week de beurt aan Mariëtte Schrauwen. Zij zette zich bijna tien jaar in voor de bewoners van appartementencomplex De Hille in Ossendrecht. Nu vindt ze het welletjes. Tijd voor een goed gesprek. “Toen ik hier kwamen wonen heb ik meteen gezegd: ik ga koffie zetten, want niks doen is niks.”

Het eerste wat ze aan haar bezoek vraagt is: “wil je koffie?” Ze ziet de twijfel en moet lachen. “Dan kom je bij de koffiejuffrouw en wil je geen koffie?” Mariëtte Schrauwen (77) laat er geen twijfel over bestaan. Voordat je het in de gaten hebt staat de koffie dampend op tafel. “Koekje?”

Gastvrij dat is ze. Zonder poespas. Gewoon zichzelf. Thuis, maar ook in de ontmoetingsruimte die ze bijna tien jaar runde in De Hille, het appartementencomplex aan de Don Boscostraat in Ossendrecht waar voor het merendeel ouderen wonen.

Nu vindt ze het welletjes. Eind november is ze er mee gestopt. Dat wil zeggen: het regelen laat ze aan iemand anders over. “Maar ik blijf wel komen hoor.” Want ze kan het niet missen.

“De Hille was net open toen we hier kwamen wonen. Dat was in februari 2012. We kwamen uit Hoogerheide. Daar hadden we het niet naar ons zin. Nu wel! De ontmoetingsruimte was er toen al. Ik heb meteen gezegd: ik ga koffie zetten voor de mensen. Ik wilde iets te doen hebben. Niks doen is niks.”

Die ruimte in het complex is door woningcorporatie Stadlander, de huisbaas, keurig ingericht. Twee tafels met stoelen, een keukenblokje, servies, een koffiezetapparaat, afwasmaschine, zelfs een televisie ontbreekt niet.

Vol trots wandelt Mariëtte door de ontmoetingsruimte. “Kijk, daar is mijn plek’, wijst ze naar het hoofd van de tafel. Eens per week komen bewoners er samen. Op woensdagmiddag. Al tien jaar lang. Om met elkaar te praten, te lachen en te huilen. “Je wil niet weten waar we het allemaal over hebben”, lacht Mariëtte. “Mensen gaan met een blij gezicht de deur uit.”

Inmiddels is er een vast clubje mensen dat komt. “Niet elke week dezelfde hoor. Het wisselt per keer. In de beginjaren kwamen er meer. Nu hebben we meestal aan een tafel genoeg.” Want niet iedereen in De Hille komt er. Er zijn ook mensen die gewoon hun eigen gang gaan.

“We doen het als bezoekers van de ruimte samen, hoor. Maar ik zorg voor koffie, koekjes en bonbons. En met kerstmis de versiering. Ik heb het altijd met veel plezier gedaan, maar ik ga het voelen en daarom heb ik gezegd: ik stop ermee.”

Denk trouwens niet dat de koffie gratis is. “We betalen per kopje vijftig cent. Er is een penningmeester die dat keurig bijhoudt. Van dat geld kocht ik de spulletjes in. Het vaste clubje bezoekers legt ook nog elke maand twee euro per persoon in. Daar gaan we eens in de zoveel tijd van uit eten.”

Vol lof is Mariëtte over Stadlander en over het goede contact met gebiedsconsulent Amal Allali. “We hebben pas nieuwe kussens gekregen

Pareltje Mariëtte Schrouwen uit Ossendrecht

Het is meer dan een winkel in tweedehandskleding. Veel meer. In de door Rian Liefhebber gestarte Ontmoetingswinkel kan iedereen ook zijn of haar verhaal kwijt. Zo wordt er soep gekookt voor inwoners met een smalle beurs en Steenbergenaren met een migrantenachtergrond leren er Nederlands, tussen de naailes en het maken van sieraden of knuffels door. Arbeidsmigranten weten eveneens de weg naar de winkel in de Kaaistraat te vinden, net als toeristen. “Iedereen is hier welkom!”

Twee jaar geleden opende Rian de Ontmoetingswinkel in Steenbergen. Vanwege alle beperkende coronamaatregelen heeft
ze eigenlijk het gevoel dat ze pas begonnen is. “We waren zo lang dicht”, licht ze toe. Zelf heeft ze lang gewerkt bij een grote kledingimporteur, totdat ze bij een reorganisatie buiten de boot viel. Als vrijwilliger bij een winkel van het Leger des Heils in Bergen op Zoom pakte Rian de draad weer op. Het werden ervaringen die ze meenam naar de Ontmoetingswinkel. Rian: “Achter elk mens zit een verhaal.’’ In het centrum van Steenbergen vond ze precies wat ze zocht: een laagdrempelige winkel, met voldoende ruimte om haar uitgebreide kledingcollectie te tonen. Natuurlijk moest er ook een grote tafel een plek krijgen. “Er is zoveel eenzaamheid, wij willen een luisterend oor bieden.’’

Smalle beurs
Het concept van de Ontmoetingswinkel is de afgelopen periode flink uitgebreid. De tweedehandskleding is er wel nog altijd. “Streng geselecteerd en goed gewassen”, verzekert ze. Ook koopt Rian restpartijen (merk)kleding op. Kleding die nooit is gedragen, maar waar kleine weeffoutjes in zitten. Die kleding vermaken, werd haar eerste project. Op vrijdagochtend werkt ze met een vast clubje Steenbergenaren van wie de wieg in Somalië of ergens anders op de wereld stond. De instructies tijdens de naailes gaan in het Nederlands. Rian is trots op wat ze soms bereikt. “Eén van hen heeft ondertussen een baan gevonden.” Op zaterdag zijn vooral Poolse en Roemeense arbeidsmigranten in de winkel te vinden. “Voor werkschoenen, bodywarmers, regenbroeken of andere kleding die ze nodig hebben.’’ In de winkel is tegenwoordig ook een puberkast te vinden, vol met verzorgingsproducten. “Van tandpasta tot maandverband.’’ Ook aan die kast is volgens Rian veel behoefte. “Jonge moeders met een smalle beurs zijn er blij mee.’’

Noodgevallen
Elke woensdag wordt er in de winkel 30 liter soep gekookt. De soep wordt nog diezelfde dag bezorgd bij huishoudens die moeite hebben om financieel rond te komen. Bij de meest heftige noodgevallen wordt meteen een heel voedselpakket afgeleverd. Twee keer per jaar wordt ook een kledingbakactie georganiseerd. Pas nog kregen ruim honderd mensen vanuit de winkel een kledingpakket mee. In een anonieme tas. “Niemand loopt graag met zijn armoede te koop.’’ Rian heeft een hecht team vrijwilligers om zich heen verzameld. Ook zijn er korte lijnen naar de Intergemeentelijke Sociale Dienst, de Voedselbank en andere maatschappelijke organisaties. Rian bruist van de ideeën; van het verhuren van bruidskleding tot het organiseren van gezamenlijke maaltijden aan tafel. “Kleine gebaren kunnen zo belangrijk zijn.’’

Nieuwe inwoners een warm welkom bieden en meteen wegwijs maken in de plaatselijke samenleving. Dat is wat Dorpsgemeenschap Sint-Annaland voor ogen staat met de door hen georganiseerde welkomstbijeenkomsten. De eerste bijeenkomst is gehouden op 24 juni 2021, in het atrium van streekmuseum De Meestoof. “We willen dat mensen zich hier thuis voelen.’’

Sint-Annaland is een dorp dat groeit. Er wordt veel gebouwd en steeds meer mensen van buiten het dorp komen er graag wonen. Ook van buiten het eiland is de belangstelling groot. Voorzitter Niels van Oudenaarde en bestuurslid Hilde Wielaard van de Dorpsgemeenschap weten wel waar die interesse vandaan komt. De schilderachtige ligging aan de Krabbenkreek, een relatief hoog voorzieningenniveau, hechte verenigingen en clubs; er zijn genoeg redenen om voor Sint-Annaland te kiezen. De welkomstbijeenkomsten moeten ervoor zorgen dat de deuren voor nieuwe Stallanders open gaan. “We willen graag vertellen wat het dorp allemaal te bieden heeft op het gebied van winkels, voorzieningen en verenigingen. Bovendien kan iedereen direct contact leggen met andere nieuwe inwoners. Het helpt allemaal om snel je draai te vinden in de buurt en in de gemeenschap.’’

“Ook onze dorpsgemeenschap wordt er sterker door. Nieuwe inwoners melden zich hopelijk aan bij een vereniging of ze worden vrijwilliger bij een club of organisatie”

Sleuteloverdracht
Regelmatig komen de voorzitters van alle clubs, verenigingen en organisaties in Sint-Annaland bij elkaar. Om samen te kijken hoe ze de leefbaarheid in het dorp op peil kunnen houden en, als het even kan, verbeteren. Tijdens zo’n gezamenlijke bijeenkomst ontstond het idee op om iets te organiseren voor nieuwe Stallanders. “Op een zo persoonlijk mogelijke manier.’’ Voor de bijeenkomsten, die elk kwartaal op steeds een andere locatie worden georganiseerd, zijn welkomstkaarten gemaakt. Nieuwe inwoners ontvangen de uitnodiging van Stadlander bij de sleuteloverdracht van hun huurwoning. Ook makelaars doen mee. Van Oudenaarde en Wielaard zijn blij met die steun in de rug. “Ook onze dorpsgemeenschap wordt hier sterker door. Nieuwe inwoners melden zich hopelijk aan bij een vereniging of ze worden vrijwilliger bij een club of organisatie. We hopen ook dat ze lokaal hun inkopen gaan doen. En zich betrokken voelen bij het wel en wee in hun leefomgeving.’’

Positieve reacties
De belangstelling voor de eerste bijeenkomst was groot. Vanwege de coronamaatregelen stopte de teller noodgedwongen bij dertig aanmeldingen. Latere aanmeldingen staan op de lijst voor de volgende bijeenkomst op 30 september. Ook de datum voor de derde en laatste bijeenkomst van dit jaar is gepland: 30 december. Aanmelden voor die bijeenkomsten kan via: dorpsgemeenschap@sint-annaland.nl.